YOLUN BAŞINDAYSAN CESARET İLK ADIMDIR

Duygularımtüm bildiğim hayat kenara çekilmiş,yolu önüme açmış; ben ise hala yürümekle ve beklemek arasındaysam içimde neler oluyor acaba? İnsan neden sabote eder kendini bekleme enerjisiyle ? Takılıp kaldığım eski duygular mı yoksa konfor alanımın güvenli huzuru mu?

Kendimi rahatsız etmeden nasıl ilerlerim? Rahatsızlık duygusu içindeyken bile kendime bir rahatlık alanı yaratabilir miyim? Her rahatsızlık yeni bir konfor alanı için gereklidir.Yaşam yeni ve temiz sulara doğru akarken belki de ihtiyacım olan bir tutam cesarettir.

Eğer sen de bu soruları kendine soruyorsan, bil ki içsel dönüşümün başlamış demektir. Unutma, değişim ve dönüşüm yalnızca senin izin verdiğin kadar olur. Bugün ne kadarına hazırsan o kadarına izin ver. Çünkü yola çıkmak için mükemmel bir zaman beklenmez, her yolculuk bir adımla başlar.

Neslihan