RUH ŞARKISI

"Ruhu her besleyişimizde onun gelişimini güvence altına alırız."

Kurtlarla Koşan Kadınlar

Ruhumuzu nasıl besleriz ?Ruhumuzun ihtiyaçlarını nasıl biliriz? Ruhun şarkısını söylemeyi ne zaman bıraktık ?Her birimizin zihninin içinde en az bir kez çığlık atmıştır bu sorular. Kalbimizi ne zaman kapadık ? Açık bir kalpten samimi bir gülüş ferahlık yükselir. Birbirimize gülümsemeyi nasıl tekrar hatırlarız? Korkularımız, kaygılarımız, ferahlığımızı, samimiyetimizi gölgeledi. Kalbimi açarsam benden bir şey isterler korkusu dört bir yanımızı sardı. Korkuların pençesinde tek bir hayatımız olduğunu unutarak oradan oraya savruluyoruz. Gönülden bağ kurmanın, vermenin temelde bir güven belirtisi olduğunu unuttuk. Medenileşme senaryosu adı altında insanlığımızı yitirdik. İnsanın en çokta insana ihtiyacı olduğu zamanlardan geçerken yeter ki bana bulaşmasın diyerek en yakın dediklerimizin hallerine empati yapamaz olduk...

Bu dertten en müsdarip olmuş insanlardan biri olarak gönül ferahlığıyla söylebilirim.