İÇSEL ÇATIŞMA
Ay tutulmasından etki almadım diye sevinen benim gibilerin sevinci kursağında kalmıştır :) Ohh ohh modundayken , bu sabah birden eşekten düşmüşe döndüm. İçimde bir sıkışmışlık, dar alanda kalmışlık, tükenmişlik hissiyle ne yapacağımı bilemezken; okula mail attın mı diye beni bık bık yiyen oğlumdan çıkardım acını tüm bu karmaşık duyguların. Aslında zor bir kaç gün geçmişti yine hastane, postane, sağlık sorunlarıyla ilgili. Hasta yakını olmak hasta olmaktan daha zor kimi durumlarda. Bizim ki gibi zor ve dirençli bir annesin kızlarıysanız daha da zorlanıyorsunuz. Annemin yıllar içinde bize yaptığı aktarımları satın almış olmak en çok üzüp, kızdırıyor beni... Temizliyorum, çalışıyorum başka bir yerden yenisi mantar gibi çıkıyor. Bu çıkışlarla benim yüzleşmemde öfke duygum açığa çıkıyor. Öfkeliyim çünkü annemde öfkeli. Bu da bir aktraım . Eskiye göre öfkemi daha iyi yönetiyorum; öfe-keyi yaratıcı enerjiye dönüştürüyorum . Bu enerji son bir yıldır yazı olarak kendini açığa vuruyor ve bana da çok iyi geliyor. Eskiden öfkemden kaçar, yok sayardım şimdilerde kucak kucağa yaşıyoruz birlikte. Öfkeli olmak, şefkatli olmak bunlar hep insan olduğumuzun göstergesi Öfkeyi kucaklamadan aydınlanmanın yolu açılmıyor. Çok önceleri duygularımın adını koymaz her duruma zihinsel açıklama yapmaya çalışırdım .Zihinsel aktiviteleri fazla olan bir insan olarak da durumların içinde boğulurdum. duyguya temas edip adını koymak, açığa çıkanlara izin vermek çok daha kolay. Duygular geçici, bu sabahte benim duygu şelalesinden düşüşüm çok fiyakalı oldu. Ne kadar çok bilgi sahibi olsamda deneyimlerin içinden geçerken bilgi değil pratik işime yarıyor. Burdaki en büyük pratiğim benim;" kabul edip, salıverme." Kabul sürecim her zaman çok kolay olmuyor:) Başka tetiklenen duygularım var ise sürecim daha uzun oluyor. Böyle durumlarda herkes koşa koşa meditasyon, yoga vs yaptğımı zannetse de aslında ben hiç bir şey yapmadan bekliyorum geçmesini...Özel bir meditasyon tekniği kullanmakta böyle durumlarda kaçınma yöntemi aslında... biran önce kurtulmak, gevşemeye ulaşmak değil derdim. İsteğim duyguların kendi halinde dinginleşmesi... Kendini zamana yayarak. Yazmak duygularımla yüzleşmeme yardımcı olan en etkin yol. yüzleşme anlarımız sancılıd aolsa hoşuma gidiyor. Saf bir dürüstlük var aramızda. Bu sabah tetiklenmemin nedenlerinden biride sezgisel olarak birinin yalan söylediğini hisstememdi aslında; gergin geçen bir kaç günün tuzu biberi oldu. Ve sezgilerim beni yanıltmadı...Sezgilerimin doğru oluşunaydı içimdeki büyük kızgınlık ve öfke. Bir kerede insan yanılmaz mı dimi? Yanılmıyor işte! Sezgilerimle aramdaki husumetten Demir'cim aldı nasibini. Sezgilerim her zaman berrak, sistem her durumu önüme düşürürken ben kızmak yerine teşekkür etmeliyim aslında. Sezgilerim rehberlik ettiğiniz için çok teşekkür ederim . Sizin sayenizde korunuyorum. Kendimle kavga etmek yerine(haksız çıkmak istediğim için) sezgilerimi ,sezgisel bilişimi sımsıkı kucaklayıp, hayat macerama rehberliğinde devam edebilmek için gelen bu sabah ki çağrıya cevap vermem gerekiyor: Sezgisel rehberliği kabul ediyorum, cevabım YES! Sezgilerimle çatışma zorunluluğunda olmadan uyum içinde yaşamın mümkün olduğunu kabul ediyorum . Rehberliğe açık ve alıcıyım. Ve öylede oluyor.
Sevgimle
Neslihan